Ecologisch, nou even dan......
Blijf op de hoogte en volg Ton
24 Januari 2013 | Maleisië, Kampung Kelapa
Drie dagen verblijf in een ecolodge. Dat roept bij mij vragen op. Dat ecologisch douchen niet gebeurd met warm water dat kan ik nog begrijpen. Dat ecologisch poepen gebeurd op een poepdoos en dat je in plaats van door te trekken een schaaltje zaagsel op jouw poep gooit dat snap ik ook. Met dit zaagsel creëer je compost en wonderwel het stinkt niet. Dat alles van hout is gemaakt en niet van plastic dat gaat er bij mij helemaal in. Maar dat al die eco liefhebbers zo verschrikkelijk moeilijk moeten zitten en dat je met de douchestraal op je rug op je buik nog niet nat wordt, dat gaat mijn pet te boven.
Over het zitten: in al mijn reizen in Azië ben ik nog maar weinig stoelen en banken tegengekomen die lekker zitten. De meeste stoelen, als ze er al zijn, zitten ongemakkelijk en zijn prima voor tien minuten. Als er een stoel in Azië er mooi uitziet wil dat in 99% van de gevallen niet zeggen dat je er comfortabel in kan zitten.
Van drie dagen ecolodge krijg je zere billen. De banken zijn van ruw hout, tweehoog en teveel ruimte tussen de planken. Bij het restaurant staat een zitje wat na tien minuten oncomfortabel wordt.
Maar je hoort mij niet klagen. Ik zat aan een van de mooiste stranden van Borneo, alhoewel ik mensen die een strandvakantie willen hebben niet naar Borneo zal adviseren.
Het verblijf was, mede dankzij de groep mensen die er verbleef, erg leuk en gezellig. We hebben als de beste gelachen. Met een grote dosis zelfspot en cynische humor was het vanaf het eerste tot het laatste uur bere-gezellig. Als je dan 's nachts wakker wordt van het gesnurk van de buren maakt dan niet meer uit. Het eten was uitzonderlijk goed, een beetje duur voor Maleise begrippen. En als toetje is dit plaatsje het droogste van heel Borneo dus ondanks het regen seizoen geen druppel. Maar aan alle goede dingen komt een eind. Mijn commentaar op het ecologisch ongemak slaat goed aan in de groep. Gisterenavond van iedereen afscheid genomen, vanmorgen nog even ecologisch gepoept en ecologisch koud gedouched. Een minder ecologisch 3 in een koffie van Nescafe gedronken en weg.
Ik reis met Jos en Ineke nog naar Kota Kinabalu. Zij gaan vandaar zo snel mogelijk naar Kalimantan omdat ze nog een maand te gaan hebben. Ik ben op de terugweg en dat betekent dat ik terug ga naar Kinerut, 20 kilometer van het vliegveld. Ik heb daar vier dagen geleden ook al geslapen in het Seaview Travellers Inn. Een kort maar hartelijk afscheid op het busstation na twee weken samen reizen. Een mooie tijd.
En nu ben ik weer de reiziger alleen, aanbeland op de laatste bestemming. Niks ecologisch meer. Een grote kamer met een een- en tweepersoonsbed, televisie met maar liefst 3 zenders (allen Maleis), een warme douche (alhoewel het pisstraaltje blijft) en een w.c., die je kan doortrekken. Een zwembad met chloorwater (kan ik nog even bleken voor ik terug ga). Mijn kamer ligt op de eerste verdieping, het restaurant ook. Voor de deur staat een zithoek met bank en twee gemakkelijke stoelen. Ik heb ook een privé balkon maar helaas staan daar twee op ecologisch gelijkende stoelen op.
De tuin is mooi aangelegd maar helaas is het geen mooi strand, er ligt veel rommel en het water is niet helder. Internet is bij mijn kamer maar wisselend maar bij het hoofdgebouw staan twee louche sets met een goede internetverbinding. Er is hier ook weer een wasservice, gelukkig want bij die ecologen moet je dat zelf doen. Om het geheel compleet te maken loopt er nog een nicht rond die op mijn vraag hoe het gaat met een hoog stemmetje antwoord "I am fine" en gelijk met zijn kontje gaat wiebelen.
Kortom ik ga ik het wel uithouden tot zondagavond. Gedoucht en met schone kleren aan zit ik in een louncheset dit verhaaltje te schrijven. Nu nog hopen dat er leuke mensen verblijven. Er is hier nu een groep met een georganiseerde reis. Ik hoor de reisleider al zeggen wat ze mogen doen. Da's ook niet ecologisch!!!!!!!!!
Over het zitten: in al mijn reizen in Azië ben ik nog maar weinig stoelen en banken tegengekomen die lekker zitten. De meeste stoelen, als ze er al zijn, zitten ongemakkelijk en zijn prima voor tien minuten. Als er een stoel in Azië er mooi uitziet wil dat in 99% van de gevallen niet zeggen dat je er comfortabel in kan zitten.
Van drie dagen ecolodge krijg je zere billen. De banken zijn van ruw hout, tweehoog en teveel ruimte tussen de planken. Bij het restaurant staat een zitje wat na tien minuten oncomfortabel wordt.
Maar je hoort mij niet klagen. Ik zat aan een van de mooiste stranden van Borneo, alhoewel ik mensen die een strandvakantie willen hebben niet naar Borneo zal adviseren.
Het verblijf was, mede dankzij de groep mensen die er verbleef, erg leuk en gezellig. We hebben als de beste gelachen. Met een grote dosis zelfspot en cynische humor was het vanaf het eerste tot het laatste uur bere-gezellig. Als je dan 's nachts wakker wordt van het gesnurk van de buren maakt dan niet meer uit. Het eten was uitzonderlijk goed, een beetje duur voor Maleise begrippen. En als toetje is dit plaatsje het droogste van heel Borneo dus ondanks het regen seizoen geen druppel. Maar aan alle goede dingen komt een eind. Mijn commentaar op het ecologisch ongemak slaat goed aan in de groep. Gisterenavond van iedereen afscheid genomen, vanmorgen nog even ecologisch gepoept en ecologisch koud gedouched. Een minder ecologisch 3 in een koffie van Nescafe gedronken en weg.
Ik reis met Jos en Ineke nog naar Kota Kinabalu. Zij gaan vandaar zo snel mogelijk naar Kalimantan omdat ze nog een maand te gaan hebben. Ik ben op de terugweg en dat betekent dat ik terug ga naar Kinerut, 20 kilometer van het vliegveld. Ik heb daar vier dagen geleden ook al geslapen in het Seaview Travellers Inn. Een kort maar hartelijk afscheid op het busstation na twee weken samen reizen. Een mooie tijd.
En nu ben ik weer de reiziger alleen, aanbeland op de laatste bestemming. Niks ecologisch meer. Een grote kamer met een een- en tweepersoonsbed, televisie met maar liefst 3 zenders (allen Maleis), een warme douche (alhoewel het pisstraaltje blijft) en een w.c., die je kan doortrekken. Een zwembad met chloorwater (kan ik nog even bleken voor ik terug ga). Mijn kamer ligt op de eerste verdieping, het restaurant ook. Voor de deur staat een zithoek met bank en twee gemakkelijke stoelen. Ik heb ook een privé balkon maar helaas staan daar twee op ecologisch gelijkende stoelen op.
De tuin is mooi aangelegd maar helaas is het geen mooi strand, er ligt veel rommel en het water is niet helder. Internet is bij mijn kamer maar wisselend maar bij het hoofdgebouw staan twee louche sets met een goede internetverbinding. Er is hier ook weer een wasservice, gelukkig want bij die ecologen moet je dat zelf doen. Om het geheel compleet te maken loopt er nog een nicht rond die op mijn vraag hoe het gaat met een hoog stemmetje antwoord "I am fine" en gelijk met zijn kontje gaat wiebelen.
Kortom ik ga ik het wel uithouden tot zondagavond. Gedoucht en met schone kleren aan zit ik in een louncheset dit verhaaltje te schrijven. Nu nog hopen dat er leuke mensen verblijven. Er is hier nu een groep met een georganiseerde reis. Ik hoor de reisleider al zeggen wat ze mogen doen. Da's ook niet ecologisch!!!!!!!!!
-
24 Januari 2013 - 10:42
Ma:
bedankt voor jou leuke mail ik vond het wel gezellig en ook goed dat je de verleidein hebt doorstaan en niet achter dat wiebelend kontje aan bent gegaan daar zit jij niet op te wachten denk ik en wij ook niet. maar alle gekheid op een stokje het begint nu wel echt te korten nog even geduld en je bent weer thuis. hiep hiep hooi . ik geloof wel dat je een mooie reis gehad hebt daar ben je toch weer mooi mee weg dat pakken ze je niet meer af. en nu zeker weer gaan sparen voor de volgende reis. ik heb ook een uitje wel niet zo intere sant maar ik ben ook met minder tevreden en wel met een etentje maar ook wel gezellig.
ze zeggen altijd wie het kleine niet eerd is het gote niet weerd dus hier ook maar van genieten. nou stop ik weer met mijn gebazel nog heel veel liefs en groetjes ma.
p.s.ik weet niet of we nog meer mailtjes ontvangen maar ik wacht maar af. -
24 Januari 2013 - 10:55
Petra:
Ha reiziger,
Nog een paar dagen genieten en het zit er al weer op en dan kom je naar het, dfan niet meer zo koude Nederland. Het gaat zondag dooien.
Je huisje is een beetje opgewarmd als je thuis komt, dat is toch ook een fijne gedachte, niet?
Ik verheug me al op de erwtensoep.......
Een hele goede en veilige thuisreis en tot volgende week.
Knuffel van mij
-
24 Januari 2013 - 11:15
Hennie:
Hoi Ton,
Ik hoop dat je bij ons op het werk wel doortrekt en niet met zaagsel gaat werken na het .......
Of dat je de verleiding hebt doorstaan van het wiebelende kontje kan ik uit het vervolg niet opmaken.
Maar je moeder zal je ongetwijfeld beter kennen. Ben toch beniewd of jij ook aan het wiebelen bent gegaan en met een hoog ecologisch stemmetje bent gaan praten?
Groet Hennie.
-
24 Januari 2013 - 19:10
Chris En Toos:
Ja, je hebt weer mazzel volgens ons. Ton komt naar huis en het wordt lente in Nederland. Geen elfstedentocht maar nog snel even wat erwtensoep eten, kan nog net.
Heb je nog nader kennis gemaakt met het wiebelkontje? We willen alle smeuïge details horen.
XXX Chris en Toos -
24 Januari 2013 - 19:50
Ans Simmelink:
Hoi Ton,
Het weer houdt hier goed rekening met jou: je komt weer thuis en het is gedaan met de vorst en de dooi begint!
Dat maakt de overgang iets beter te verdragen. Al zal het verschil nog enorm groot zijn.
Ik wens je alvast een hele voorspoedige terugreis, en geniet nog maar van de laatste dagen.
En bedankt voor al je mooie verhalen, ik keek er iedere dag naar uit. En de foto's kom ik een keer bekijken in Beek en Donk!
Groeten, Ans Simmelink -
24 Januari 2013 - 20:28
Anita Simmelink:
Hoi Ton,
Ik ben een zus van Ans Simmelink, en zij vertelde mij over jouw reizen en heeft me al je verhalen doorgestuurd, die ik met veel plezier, bewondering en verbazing heb zitten lezen, vanuit mijn redelijk comforabele bureaustoel. Ik vond het geweldig en ik heb ervan genoten. Zondag kom je thuis en moet je weer wennen aan het hollandse leven, dat zal wel even wennen zijn. Ik wens je een goede terugreis en verder nog een reislustig 2013.
Groetjes,
Anita Simmelink. -
24 Januari 2013 - 22:47
Ellie:
Nog een paar verhaaltjes voor het slapen gaan en dan is het weer gedaan met alle bounty stranden.
Ik kan er nu al van zuchten. het was zo heerlijk om telkens voor even jezelf te verliezen in je verhalen.
Het is nog véél te vroeg voor erwtensoep, dus kun je niet nog efkes blijven?
Nog een paar verhaaltjes meer?
Vlieg veilig en kom heelhuids weer naar hier!
liefs ellie -
25 Januari 2013 - 15:17
LIDY:
Dag Ton,
Ik heb deze keer niet zoveel geschreven, maar zeker wel genoten van je verhalen.Vaak met een glimlach om mijn mond omdat ik me door jou schrijftaal goed voor kan stellen hoe sommige situaties zijn verlopen. Ik heb wederom genoten! Dank daarvoor.
Een goede terugreis gewenstr en succes met de voorbereidingen voor een volgende tri.
Goede terugreis en...., welkom terug in ons wonderschoon Beek en Donk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
