Toch zat ik in het midden van nergens
Blijf op de hoogte en volg Ton
12 Januari 2013 | Maleisië, Miri
Gisterenavond zal ik in de schemer bij de rivier te kijken naar al de bruisende activiteit aldaar. Een klein dorp, ver weg dus er gebeurd niets. Het lijkt bijna Beek en Donk wel.
Er zitten nog vijf mensen op de trap en al snel raak ik met hen aan de praat. Drie van hen wonen tijdelijk in Belaga. De andere twee zijn familie en op vakantie bezoek bij hen. Na wat heen en weer gekeuvel wordt ik door hen uitgenodigd voor het avondeten. Ze wonen bij de kliniek, waar een van hen werkt als medisch assistent. Een kwartiertje lopen naar de kliniek welke buiten het dorp ligt en daar hebben ze een flat. Modern en van alle gemakken voorzien. Er wordt gekookt, gegrapt en lol gemaakt. Echt een gezellige avond bij heel aardige mensen. Een jongen is moslim, is niet getrouwd en drinkt bier. Ik kwal veel met hem en zeg dat hij al mijn vooroordelen laat wankelen omdat hij als moslim niet mag drinken en getrouwd moet zijn met vier vrouwen. Al met al grote lol.
Ondertussen hebben we uitgebreid eten met Chicken curry, vis, een chutney van Dorian (stincky fruit) tomaten en groente. Ze hebben veel tomaten gekregen en weten niet wat ze er mee moeten doen. Ik geef ze dus nog even een recept van Nederlandse tomatensoep. Ik geloof niet dat ze hier in Malaysia tomaten soep kennen want ik ben dat nog niet tegengekomen, ook zij reageren verbaasd als ik het over tomatensoep heb.
Aan alle gezelligheid komt een eind want ik moet vandaag weer vroeg op.
Om zeven uur zou ik opgepikt worden met een chauffeur van een 4wd. Dit voor het eerste gedeelte van mijn trip naar Miri.
Hij is stipt om zeven uur aanwezig maar moet nog ontbijten. Het vertrek wordt met een half uur uitgesteld.
Nu heb ik al aangegeven dat Belanda bijna twee dagen varen stroomopwaarts ligt en dat er gewoon wegen lopen. Nu dat blijkt een vergissing van mij te zijn. Belaga ligt dus echt in het midden van niets en daar kom ik nu achter. Nog geen vijf minuten van het dorp stop de verharde weg en gaat over op een weg van steentjes, modder, gaten, nog grotere gaten. De vergelijking met een Nederlands bospad gaat hierbij op. De weg loopt dwars door de jungle en gaat heuvel op en heuvel af. Op de diepste punten zakken de wielen van de auto diep in de modder. Nu snap ik waarom je een 4wd nodig hebt. Mijn Mazda zal het hier echt niet trekken. De jungle is immens, alle kleuren groen en hoge bomen. Het is vandaag behoorlijk bewolkt en de wolken hangen vaak nog tussen de hoge boomtoppen. Een geweldig gezicht. Helaas zie je ook plekken waar de menselijke activiteit de jungle heeft beschadigd, plekken waar houtkap is geweest.
De rit, ik schat in zo'n honderd kilometer duurt meer dan drie uur. Op zich nog met het geluk dat het nu miezert en het afgelopen nacht droog is geweest. Mijn chauffeur, die de ze weg dagelijks rijdt geeft aan dat de conditie van de weg in een dag dramatisch kan verslechteren. Hij komt ook regelmatig wild tegen, maar dat is vooral in de avond en "als je geluk hebt".
Gezien mijn eerdere krokodillen en Oerang Oetang ervaring reken ik maar niet te veel op dat geluk, vooral niet overdag.
Na meer dan drie uur over modderige paden bereiken we de snelweg. Nee niet zoiets als de A2 maar meer de weg tussen Beek en Donk en Gemert maar dan zonder het onderhoud van de laatste 10 jaar.
Na nog een uurtje bereiken we de Borneo highway. Ik wordt gedropt bij wat hutjes waar saté en sticky Rice wordt verkocht. Daar mag ik wachten tot de bus naar Miri komt.
De drie en een half uur in de bus naar Miri zijn niet zo interessant. Ik heb snel een guesthouse gevonden omdat een Nederlands stel, welke ik twee dagen geleden tegengekomen ben, mij een e mail hadden gestuurd met hun bevindingen. Ik ga ze zodadelijk zien en kan ondertussen even lekker gaan douchen.
Er zitten nog vijf mensen op de trap en al snel raak ik met hen aan de praat. Drie van hen wonen tijdelijk in Belaga. De andere twee zijn familie en op vakantie bezoek bij hen. Na wat heen en weer gekeuvel wordt ik door hen uitgenodigd voor het avondeten. Ze wonen bij de kliniek, waar een van hen werkt als medisch assistent. Een kwartiertje lopen naar de kliniek welke buiten het dorp ligt en daar hebben ze een flat. Modern en van alle gemakken voorzien. Er wordt gekookt, gegrapt en lol gemaakt. Echt een gezellige avond bij heel aardige mensen. Een jongen is moslim, is niet getrouwd en drinkt bier. Ik kwal veel met hem en zeg dat hij al mijn vooroordelen laat wankelen omdat hij als moslim niet mag drinken en getrouwd moet zijn met vier vrouwen. Al met al grote lol.
Ondertussen hebben we uitgebreid eten met Chicken curry, vis, een chutney van Dorian (stincky fruit) tomaten en groente. Ze hebben veel tomaten gekregen en weten niet wat ze er mee moeten doen. Ik geef ze dus nog even een recept van Nederlandse tomatensoep. Ik geloof niet dat ze hier in Malaysia tomaten soep kennen want ik ben dat nog niet tegengekomen, ook zij reageren verbaasd als ik het over tomatensoep heb.
Aan alle gezelligheid komt een eind want ik moet vandaag weer vroeg op.
Om zeven uur zou ik opgepikt worden met een chauffeur van een 4wd. Dit voor het eerste gedeelte van mijn trip naar Miri.
Hij is stipt om zeven uur aanwezig maar moet nog ontbijten. Het vertrek wordt met een half uur uitgesteld.
Nu heb ik al aangegeven dat Belanda bijna twee dagen varen stroomopwaarts ligt en dat er gewoon wegen lopen. Nu dat blijkt een vergissing van mij te zijn. Belaga ligt dus echt in het midden van niets en daar kom ik nu achter. Nog geen vijf minuten van het dorp stop de verharde weg en gaat over op een weg van steentjes, modder, gaten, nog grotere gaten. De vergelijking met een Nederlands bospad gaat hierbij op. De weg loopt dwars door de jungle en gaat heuvel op en heuvel af. Op de diepste punten zakken de wielen van de auto diep in de modder. Nu snap ik waarom je een 4wd nodig hebt. Mijn Mazda zal het hier echt niet trekken. De jungle is immens, alle kleuren groen en hoge bomen. Het is vandaag behoorlijk bewolkt en de wolken hangen vaak nog tussen de hoge boomtoppen. Een geweldig gezicht. Helaas zie je ook plekken waar de menselijke activiteit de jungle heeft beschadigd, plekken waar houtkap is geweest.
De rit, ik schat in zo'n honderd kilometer duurt meer dan drie uur. Op zich nog met het geluk dat het nu miezert en het afgelopen nacht droog is geweest. Mijn chauffeur, die de ze weg dagelijks rijdt geeft aan dat de conditie van de weg in een dag dramatisch kan verslechteren. Hij komt ook regelmatig wild tegen, maar dat is vooral in de avond en "als je geluk hebt".
Gezien mijn eerdere krokodillen en Oerang Oetang ervaring reken ik maar niet te veel op dat geluk, vooral niet overdag.
Na meer dan drie uur over modderige paden bereiken we de snelweg. Nee niet zoiets als de A2 maar meer de weg tussen Beek en Donk en Gemert maar dan zonder het onderhoud van de laatste 10 jaar.
Na nog een uurtje bereiken we de Borneo highway. Ik wordt gedropt bij wat hutjes waar saté en sticky Rice wordt verkocht. Daar mag ik wachten tot de bus naar Miri komt.
De drie en een half uur in de bus naar Miri zijn niet zo interessant. Ik heb snel een guesthouse gevonden omdat een Nederlands stel, welke ik twee dagen geleden tegengekomen ben, mij een e mail hadden gestuurd met hun bevindingen. Ik ga ze zodadelijk zien en kan ondertussen even lekker gaan douchen.
-
12 Januari 2013 - 12:19
Hennie:
Hoi Ton,
Niet met Moslims kwallen dat gebeurd hier in Nederland door de PVP al genoeg.
Je begint al weer regelmatig Beek en Donk te vermelden en te vergelijken. Voor je het weet zit je weer op de snelweg tussen Gemert en Beek en Donk met jouw rode Mazda.
Gr. Hennie.
-
12 Januari 2013 - 12:27
Ma :
weer gelukkig met jou mailtje leuk dat je daar mensen bent tegen gekomen die je al eerder hebt ontmoet dat is dan toch een leuk contact.je hebt al zoveel gezien dat het toch een leuke reis en ervaring is.
Ik verlang er steeds meer naar jou in levende lijven te zien en van jou fotos en ervaringen te genieten ,maar het komt steeds dichter bijdus nog even geduld.hier is het vandaag mooi weer het zonnetje schijnt en er is niet veel wind dus wat wil je nog meer.
Ik ga maar weer stoppen met mijn geleuter, en hoop tot morgen heel veel liefs en groetjes ma -
13 Januari 2013 - 08:16
Jaakie:
Dag Teuntje,
Toch wel (steeds opnieuw) een happening om jouw reisverslagen te lezen. Vrijdagsmiddags het onaangename bericht gekregen van een van mijn kinderen dat er die middag, op klaarlichte dag, bij ons was ingebroken. Veel geld, sieraden, horloges en laptops en telefoons weg.....is het toch wel, zo op een zondagochtend leuk om jouw reisverslagen te lezen....ik ben benieuwd hoe miri je gaat bevallen, ik denk dat er de laatste 20 jaar veel veranderd zal zijn. Ik heb er een geweldige tijd doorgebracht en ben benieuwd of je ook nog een uitstapje richting Brunei gaat maken, wat alleszins de moeite waard zal blijken te zijn, als je toch een beetje van luxe houdt zo op het eind van je vakantie. En wat die moslims betreft: de grensovergang tussen Maleisië en Brunei is de drukste grensovergang van de regio en weet je waarom? Omdat de moslims vice versa alcohol meenemen.....vele liters......zelf gezien en meegemaakt......
Het ga je goed.....Jaakie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
